उचाइ र धूलो
अर्कैको पर्खालमाथिको कुर्सीमा बसेर
तल-तल हेर्दै
ऊ बेस्सरी कुर्लियो
म देखाइदिन्छु कि
म को हुँ भनेर !
यो हैसियत र विराशत
आदि-आदि
ढल्नै लागेको पर्खाल हेर्दै
स्रोताहरू भने किचिने भयले
पर-पर सर्दै थिएँ
निमेषमै गर्ल्याम्म आवाज आयो
धूलो र धुवाले केही देखिएन
स्रोताहरू खोज्दै थिए
त्यही कतै भेटिन्छ कि भनेर
र पनि केही भेडाहरू भने
वहा अझै माथि नै हुनुहुन्छ भनेर
माथि-माथि हेर्दै थिए
तर अफसोस ।
ऊ
टुप्पी पनि नदेखिने गरी पुरिएछ
सायद,
धरतीमा उचाइ र धूलोबीच
गहिरो नाता रहेछ ।
– युवराज अधिकारी,कवि तथा गीतकार
